Behind the scenes - 96

 

Dit is eigenlijk  een enkeling van 'the odd-one out'. Dit is het enige nummer wat niet na de 300 voorkomt. Ik heb dit speciaal geschreven omdat toen 'De Kronieken van Amoras - Zaak Krimson #1' uitkwam. Omdat het zich focust op het verleden tussen Krimson en Lambik, heb ik ervoor gekozen om dan een verhaal van Het rijmende paard te schrijven. 

 

Suske en Wiske fanfiction

Behind the scenes

96:  Het rijmende paard

 

 

Haar eerste rijles was voorbij. Hoewel het niet de eerste keer was dat ze op een paard had gezeten, was dit wel de eerste keer geweest dat ze een serieuze rijles had gehad.

 

En Suske en Wiske lieten het er zo gemakkelijk uitzien. Alsof het zo makkelijk was om op een paard te gaan zitten en een rondje te rijden.

 

Kreunend wreef Sidonia even over enkele van haar blauwe plekken. Het voelde alsof ze overal zaten na haar eerste rijles. Ze was nu weer op weg naar haar villa om bij te komen van deze wilde rit.

 

Eenmaal bij haar villa liep ze richting de keuken op zoek naar een fles wijn. Na haar wilde les was ze wel toe aan een glas wijn.

 

Nadat ze een glas wijn voor zichzelf had ingeschonken, besloot ze om in de tuin te gaan zitten. Het was nog steeds prachtig weer en ze kon wel een kleurtje gebruiken.

 

Sidonia zat net eindelijk in de tuinstoel, wanneer Lambik haar kant op kwam. Hij en Jerom waren even wezen kijken naar haar eerste rijles, maar waren weer snel verdwenen.

 

"Een lekker koud biertje zou mij goed doen." zei Lambik op het moment dat hij in de tuinstoel naast Sidonia wilde gaan zitten. Hij wilde in eerste instantie wat gaan drinken in 'De Stal', maar Freddy had de bar nog niet open gegooid en Lambik had wel zin in een koud biertje.

 

Sidonia keek Lambik even aan, maar maakte het zichzelf verder makkelijk in plaats van op te staan uit haar stoel. "Je weet waar de koelkast staat, Lambik. Als het goed is zou er nog een biertje in moeten staan, als Jerom hem niet heeft opgedronken."

 

Het duurde even, maar Lambik stond uiteindelijk toch op en hij liep naar de villa toe.

 

Sidonia glimlachte even. Proberen mocht hij altijd, maar Sidonia zou er niet meer intrappen. Ze mocht hem dan wel leuk vinden, maar ze zou nooit zijn werkpaardje worden.

 

Het duurde niet lang voordat Lambik weer terug kwam met een glas bier. Hij keek even naar Sidonia die eruit zag alsof ze van de zon zat te genieten. Hij meende het niet helemaal wanneer hij die opmerking maakte; van tijd tot tijd vond hij het leuk om haar te plagen.

 

"Dus, hoe was je eerste rijles, Sidonia?" vroeg hij wanneer hij weer naast haar ging zitten.

 

"Pijnlijk." antwoordde Sidonia zonder op te kijken.

 

Lambik grinnikte. Hij had inderdaad al gezien dat Sidonia nog aardig wat lessen nodig zou hebben om echt goed te kunnen paardrijden. "Dat is het de eerste keer altijd, Sidonia."

 

Sidonia keek hem even aan. "Geloof me, Lambik. Ik heb blauwe plekken op plaatsen waarvan ik het niet eens wist dat ik blauwe plekken kon krijgen. Ik denk niet dat het zo pijnlijk hoort te zijn."

 

"Dat gaat vanzelf wel over, Sidonia. En wie weet, misschien kan je deze vaardigheden later wel goed gebruiken."

 

Sidonia bleef even stil en Lambik was bang dat hij iets verkeerds had gezegd.

 

"Ach misschien heb je gelijk. En de wijn helpt wel tegen de pijn."

 

Lambik glimlachte. Het kwam niet zo vaak voor dat Sidonia toegaf dat hij gelijk had. "Anders heb ik nog wel iets anders wat goed helpt tegen pijn. Mijn tante had het vaak over azijn of toverhazelaar. Goed inwrijven zou moeten helpen."

 

Sidonia kreeg even een ondeugende glimlach. "Goed inwrijven, zei je?"

 

Lambik knikte en keek zijn vriendin verbaasd aan. "Met azijn en warm water. Hoezo?"

 

Sidonia gaf Lambik haar liefste glimlach. "Ik kan inderdaad wel een goede massage gebruiken na deze marteling."

 

Lambik schudde zijn hoofd. "Ik dacht het niet, Sidonia. Probeer het maar bij iemand anders."

 

"Een vrouw kan het toch proberen?"

 

Lambik antwoordde niet meer en Sidonia schoot in de lach. Ze wist dat Lambik nee zou zeggen, maar ze wilde het toch even proberen. Hij was gewoon een goede vriend en ze vond het leuk om hem te plagen en met hem te flirten. Maar meer dan vrienden, dat zag ze nog niet zo snel zitten.

 

"Ik zal die blauwe plekken vanavond insmeren met azijn en warm water."

 

Sidonia nam een slok van haar wijn. Die dokter Krimson was geen fijne man om tegen te komen en ze hoopte eigenlijk dat ze hem ook nooit meer zouden zien.

 

"Ik hoop wel dat dit de laatste keer was dat we van die Krimson gehoord hebben."

 

Lambik knikte. Ze hadden gehoord dat Krimson uit de oceaan was gevist en nu in het gevang zat. "Dat hoop ik ook van harte."