Hoe heb ik de albums uitgekozen? Gewoon, welke mijn favorieten waren. Heb ik gekeken of ik iets met het verhaal kon? Nee. Dus, hier heb ik echt vreselijk lang aan gezeten. Ik kon niets bedenken en het werd er niet altijd even beter op. Maar het is uiteindelijk gelukt, en zelfs nog voor de deadline. Vraag me alleen niet hoe.
Eszie vs Nessa
03 - De Bonte Bollen
Nessa
Het was nu toch echt weer tijd om naar huis te gaan. De vakantie mocht dan misschien kort zijn, maar ze had in ieder geval nog kunnen genieten van de vakantie. De vriend van Barabas was zo vriendelijk geweest om hun weer op te halen, zodat ze zonder moeilijkheden weer terug naar huis konden. De tickets van Sidonia en Wiske waren immers al verlopen en dit leek nu nog de enige mogelijkheid te zijn, zonder met z’n allen in die kleine cabine van de vrachtwagen te moeten zitten.
Sidonia en Lambik zaten samen op een bankje in de vertrekhal van het vliegveld. Suske en Wiske waren de omgeving aan het verkennen, maar Sidonia en Lambik hadden allebei meer behoefte om even te zitten en niets te doen.
Goed, het was niet alsof Sidonia de eerste paar dagen van de vakantie zoveel had kunnen doen. Ze had immers de eerste dagen in bed gelegen vanwege dat eenzijdige auto-ongeluk. Maar dat had ze de rest van de vakantie weer goed gemaakt. Ze hadden wandelingen gemaakt door Pamplona en de omgeving, ze waren uiteindelijk met zijn allen naar Bilbao geweest voor het Guggenheim museum en ze waren voornamelijk actief bezig geweest.
Sidonia keek even naar Lambik. Het was fijn dat ze zo snel naar haar toe waren gekomen en hoewel ze het wel vervelend vond dat ze niet mee kon zoeken vanwege haar gezondheid, was het allemaal toch snel weer goed gekomen.
Maar het fijnst was wel dat Lambik een tijdlang naast haar ziekenhuisbed had gezeten; alsof hij over haar wilde waken. Terwijl ze namelijk aan het wachten waren op Barabas en Jerom, had hij continu naast haar gezeten. Ook al was ze in slaap gevallen.
Zijn excuus was dat er op dat moment toch niets was wat hij wilde zien en dat Suske ook niet echt een bron van plezier was om er mee op uit te gaan.
“Lambikske,” begon Sidonia en Lambik keek op van zijn boek, “bedankt dat je zo lang naast mijn bed hebt gezeten toen ik in het ziekenhuis lag.”
Lambik gaf haar een kleine glimlach en sloot zijn boek. “Het was niets, Sidonie. Ik kon op dat moment ook weinig doen en om nu de stad in te gaan terwijl we moesten wachten op Barabas en Jerom was nu ook niet echt een goed idee.”
“Maar toch, jullie hadden alvast vooruit kunnen gaan of het een en ander kunnen gaan opzoeken. Jullie hadden niet bij mij hoeven blijven.”
“Tja, iemand moet er toch voor je zijn op dat moment.” Lambik stond op en rekte zich uit. “Zin in een wandeling?” vroeg hij terwijl hij zijn hand naar haar uitstak.
Tegen Lambik kon ze nooit nee zeggen, dus pakte ze zijn hand en niet veel later liepen ze gearmd door het vliegveld.
“Ik vond het trouwens ook wel fijn dat er iemand was met wie ik even kon praten, in mijn eigen taal.”
Sidonia mocht door de jaren heen vrij vloeiend zijn geworden in vele talen, het was toch fijn om even met iemand te kunnen praten in je eigen taal. Als Sidonia niet sliep, voerden ze aardig wat gesprekken met z’n tweeën. Zo nu en dan had Lambik als wijze van geruststelling zijn hand op haar buik gelegd, aangezien dat bijna het enige plekje op haar lichaam was geweest waar ze geen verband had en hij haar niet per ongeluk pijn kon doen.
“Je kent me, Sidonie. Ik ben je brandende rots…”
Terwijl Lambik nadacht wat hij nu precies had gezegd, schoot Sidonia in de lach. “Je bent inderdaad mijn rots in de branding en ook de vriend die mij alles weer positief kan laten zien als het nodig is. En mij soms aan het lachen kan maken.”
Lambik gaf haar een schaapachtige glimlach en trok haar iets dichter tegen hem aan. “Daar ben ik blij om. Jij bent een van de belangrijkste personen in mijn leven en wij zullen er altijd voor elkaar zijn, in goede en slechte tijden.”
Sidonia voelde een gloed van warmte door haar lichaam gaan. Dit was eigenlijk de eerste keer dat hij haar dit vertelde. Lambik was altijd een beetje onhandig geweest met het uiten van zijn gevoelens voor haar, dus het voelde speciaal dat hij dit haar zo vertelde.
Plots hoorden ze hun namen omgeroepen worden en ze keken elkaar aan. Het vliegtuig was gearriveerd en het was tijd om te vertrekken.
Nu eerst fijn naar huis voor ze weer op pad zouden gaan voor een nieuw avontuur.
Nessa is een goede online vriendin van mij die op zoek was naar een challenge. Dus heb ik die haar gegeven. Elf weken lang posten we allebei een Behind the scenes achtige verhaal van een van haar lievelingsalbums.
Reactie schrijven